Dobry SS-man z Auschwitz

źródło: archiwum muzeum Auschwitz-birkenau

Warsztat ślusarski i odlewnia żeliwa w KL Auschwitz. W środku kierujący zakładem esesman Edward Lubusch, po prawej więzień Edek Galiński.

źródło: Wikipedia

Edek Galiński i Mala Zimetbaum. Mimo tortur nie przyznali się, że w ucieczce pomógł im Lubusch.

źródło: Wikipedia

Pomagał więźniom, narażając się na szykany ze strony dowódców. Potem walczył w AK, a po wojnie zamieszkał w Polsce pod fałszywym nazwiskiem. Oto niezwykła historia życia Edwarda Lubuscha.

Kiedy Włodzimierz Żołnierowicz zaczął poważnie myśleć o małżeństwie, stanął przed nie lada problemem. Do urzędu stanu cywilnego należało dostarczyć oryginał metryki urodzenia, tymczasem w posiadaniu jego rodziny był jedynie odpis. Rodzice, Bronisław i Marta Żołnierowiczowie, zgodnie twierdzili, że oryginał spłonął w czasie wojny w bielskim archiwum i nie ma sensu go poszukiwać. Uparty chłopak miał jednak wątpliwości, wsiadł więc do pociągu i po kilku godzinach stanął przed USC w Bielsku.

Pierwsza niepokojąca myśl, że jego rodzina ukrywa jakąś mroczną tajemnicę, pojawiła się, kiedy miejscowi urzędnicy zaprzeczyli, że archiwum spłonęło w czasie wojny. Nie brakowało żadnych akt, ale w kartotekach zamiast Żołnierowicza jako jego ojciec figurował Edward Lubusch. Data urodzenia była identyczna. Podobnie było w kościele, w którym Włodzimierz został ochrzczony. Skołowany udał się do mieszkającej w Bielsku ciotki. Kiedy zaczął ją wypytywać o przeszłość rodziny, wyraźnie się zdenerwowała. Naciskana wykrzyczała: „Ty nie szukaj prawdy, bo twój ojciec był esesmanem w Auschwitz". Tajemnica wyszła na jaw, ale tylko w kręgu rodzinnym. Światu ujawnili ją dopiero wnukowie Edwarda Lubuscha vel Bronisława Żołnierowicza. Jak się okazało, wcale nie musieli się za swojego dziadka wstydzić.

„Polska mowa jest do rzyci..."...